de verzameling van mijn vader

Mijn vader was heel handig. Dingen maken, dingen repareren. Hij had de wereld aan materialen en onderdelen, want alles kon nog ergens voor gebruikt worden. Na zijn overlijden liet hij een indrukwekkende verzameling achter zoals oude latjes en nog veel meer…

Je kon m’n vader in z’n vrije tijd bijna altijd in de schuur vinden. Hij maakte dingen van hout, en figuurzagen was een van de liefhebberijen. De zeven dwergen van Sneeuwwitje herinner ik me. En de papagaai, voor alle kleinkinderen één. Wat een geduld had hij daarvoor! Maar ook dingen repareren. Je kon altijd bij hem terecht met je kapotte koffiezetapparaat en andere huishoudelijke voorwerpen maar ook met vastgelopen klokken. Hij peuterde ze open, probeerde erachter te komen wat er aan de hand was, en regelmatig kreeg ie de apparatuur weer aan de praat.

opruimklus voor nabestaanden
Is een apparaat kapot dan is het vaak een kwestie van onderdelen vervangen. Mijn vader heeft in zijn leven een grote verzameling onderdelen aangelegd, van schroeven, snoeren, latjes, teveel om op te noemen. Hij had moeite met opruimen en weggooien omdat alles nog ergens van pas kon komen. Vanuit de betekenis en de waarde die mijn vader aan zijn verzameling onderdelen toekende, snap ik goed waarom er van opruimen tijdens zijn leven weinig is gekomen, ondanks het aanbod van z’n kinderen om hem daarbij te helpen.
Maar vervolgens word je als nabestaanden met een grote klus opgescheept. In ons geval gaf mijn moeder aan dat ze het fijn vond dat we de verzameling van haar echtgenoot en onze vader op ons gemak zouden uitzoeken en opruimen. Het is mooi om daar de tijd voor te hebben en te nemen. Dat is vaak anders na het overlijden van de laatste ouder, wanneer het ouderlijk huis leeg moet.

eerste stap
In mijn werk kan ik klanten prima ondersteunen bij het opruimen en hen aanmoedigen beslissingen te nemen over hun spullen, omdat ik een objectieve rol heb. Toen ik voor een van mijn vaders werkbanken stond die vol lag, voelde ik me plotseling overweldigd. Waar te beginnen met opruimen van al die dingen die door mijn vaders handen waren gegaan?
Gelukkig had mijn zus meer afstand. Ze stelde voor om als eerste stap de spullen op de werkbank te ordenen. We hebben een aantal kartonnen dozen bij de supermarkt gehaald en deze kregen bij het leegruimen van de werkbank gaandeweg een bestemming: een doos voor stukjes hout, een voor schroeven, voor apparaten, oud ijzer, en een vuilniszak voor dingen die kapot waren. Na deze ordening konden onze broers kijken of er in de dozen nog iets zat dat ze wilden hebben. Daarna de schoonzoons en -dochters en kleinkinderen. En zo pakken we stukje bij beetje de verzameling van mijn vader aan.

ontzettend fijn
Het is ontzettend fijn wanneer het opruimen van de spullen van een ouder of andere dierbare op een harmonieuze manier verloopt. Op een gegeven moment vind je een plek voor het gemis van de overledene. Maar als er iets mis is gegaan bij het opruimen en verdelen van de erfenis dan is dat voor mensen vaak vele jaren later nog steeds een pijnpunt. Else Marie van den Eerenbeemt schrijft hierover in haar boek ‘Wie krijgt de gouden armband van moeder?‘.

De ontluikende roos inspireert tot bewustwording en nodigt uit om in beweging te komen. Om stap voor stap je verlangen naar meer ruimte in huis, hoofd en hart te realiseren. De ontluikende roos ondersteunt je met tips en oefeningen. En natuurlijk steken we samen, waar het je spullen betreft, de handen uit de mouwen.

Een vraag? Bel of mail: 06 47 44 26 80 of info@deontluikenderoos.nl.