Goede voornemens. Bij de start van een nieuw jaar lachen ze ons weer enthousiast toe: ga je met me in zee? Dit keer gaat het vast lukken! Maar uit ervaring weet ik dat er meer bij komt kijken dan simpelweg beginnen…
Laatst vond ik een ansichtkaart met een grappige uitspraak die me spontaan een nieuw beeld opleverde bij onze goedbedoelde voornemens. Ik zag allemaal plaatjes van deuren voor me. De deur van de sportschool of het zwembad als we meer aan beweging willen doen. De deur van een plek in huis waar je je af en toe terug trekt om je grenzen te bewaken te midden van de drukte van het dagelijkse leven. En allerlei deuren van kasten met spullen die we in het nieuwe jaar, ja écht, van plan zijn open te trekken om daarachter orde op zaken te stellen.
pittig maar mogelijk
Dichte deuren kunnen open. In deze vier woorden proef ik iets bemoedigends. Een goed voornemen tot een succes maken is pittig, maar het ís mogelijk. Je iets voornemen, punt één, daar begint het mee. Punt twee, het gaan doen, lukt de eerste paar keer vaak wel. Vólhouden, punt drie, nou dat kan lastig zijn. Onderstaande voorbeelden laten dit zien.
Je hebt je voorgenomen om je conditie te verbeteren. De sport- of zwemspullen staan bij aanvang van het nieuwe jaar klaar. Je begint met volle moed en bezoekt sportschool of zwembad een paar keer, maar op een donkere januari ochtend is het rotweer. Je hoort de regen kletteren tegen het raam en het is zo lekker warm in bed…
Je bent vastbesloten wat meer rust in je leven te creëren. Je hebt een stoel of meditatiekussen ergens in huis gezet waar je wilt mediteren. Je hebt het uitgeprobeerd, het is wel wennen, maar je bent het gaan doen! En dan gaat je telefoon op een moment dat je net op je meditatiestoel of -kussen klaar zit…
voornemen is een proces
Met al je goede bedoelingen ben je aan de slag gegaan met een kast die uitpuilt. Je hebt de kast leeggehaald en je gaat gedisciplineerd bezig met wat je wilt bewaren en wat er weg kan. Na een uur word je overvallen door moeheid en een opkomende hoofdpijn. Een groot deel van de spullen is nog niet gesorteerd. Je laat de boel de boel of propt alles weer terug in de kast…
De valkuil bij goede voornemens is dat we denken ‘dat doe ik even’, maar dat we ons onvoldoende realiseren dat het daadwerkelijk doen en het daarna volhouden een proces is. Een proces met terugkerende fasen dat, al naar gelang het voornemen, van je verlangt dat je het lef en de moed hebt om vol te houden.
succes van persoonlijke voornemens
Dichte deuren kunnen open. Ik proef ook vertrouwen in deze woorden. Die deuren willen wel en ze hebben alle vertrouwen in jou. Heb jij vertrouwen in je eigen besluit en het volharden daarin? Het succes van persoonlijke voornemens staat of valt bij een volmondig ‘ja’. Jij bent de enige die de knoop kan doorhakken en beslist om een dichte deur te openen. In het geval van je spullen: ja, ik wil het graag anders én ik ga ervoor. Ik ga opruimen, spullen ordenen, kijken of ze nog een doel dienen of is het tijd om een andere bestemming voor deze spullen te bedenken.
aanleiding
Hoe krijg je een krachtig ‘ja’ dat je voldoende vertrouwen biedt om te beginnen en je voornemen vol te houden? Meestal leidt een aanleiding ons tot de wens om iets anders te willen doen. Die aanleiding bezorgt je ongemak. Bij de voorbeelden in dit artikel kun je denken aan: je broeken willen niet meer dicht vanwege het weinig bewegen of veel snoepen. Je hebt van dichtbij meegemaakt hoe een collega in een burn-out terecht is gekomen, en dat gaat jou niet gebeuren. Je kasten zitten langzamerhand zo vol dat je je er bijna voor gaat schamen en opziet tegen het ontvangen van bezoek. Des te groter het besef van ongemak des te meer reden om er echt voor te gaan.
samenwerking
Een ander belangrijk aspect voor het welslagen van een voornemen is de voorwaarde dat alle interne neuzen dezelfde kant uitstaan. We zijn gewend te denken dat wanneer we een beslissing nemen met ons verstand, het goed komt. Hersenonderzoek toont echter aan dat wanneer we gewoontes willen veranderen, het belangrijk is dat de lagen waaruit ons brein bestaat samenwerken om een succesvolle gedragsverandering te bewerkstelligen. Zowel ons reptielenbrein (de hersenstam die de reflexen en andere automatische processen regelt), als het zoogdierenbrein (het limbisch systeem dat onze basisemoties stuurt), als de neocortex (het jongste deel van het brein dat we gebruiken bij logisch denken en structureren) spelen een rol bij het tot stand komen van gedragsverandering. Martin Appelo, gezondheidszorg psycholoog en gedragstherapeut schreef er een boeiend boek over: ‘Het gelaagde brein’. En vergeet het lijf niet. Je goede voornemen: kun je er ‘ja’ tegen zeggen vanuit je tenen en uit de grond van je hart?
beweging
Terug naar het opruimen. Wanneer je echt ‘ja’ zegt tegen het voornemen om op te ruimen dan gaat er iets in beweging komen van binnen en van buiten. Je komt zelf in actie omdat het menens is en je aan de slag gaat. Het kan zijn dat je onverwachte hulptroepen op je pad ontmoet. Mensen die je goeie tips aan de hand doen. Je vindt ineens precies het opruimboek in de bibliotheek, boekenwinkel of bij een kennis thuis met praktische aanwijzingen waar je iets mee kan. Misschien vind je iemand die je aanmoedigt in het nemen van beslissingen. Bedenk: het succes van opruimen ligt in het doen van kleine stappen.
vallen en opstaan
Dichte deuren kunnen open. Iets bemoedigends, vertrouwen én mildheid proef ik in deze vier woorden. Sommige deuren zijn behoorlijk zwaar om te openen. Door het materiaal waarvan ze vervaardigd zijn, hun afmetingen. Je hebt exemplaren die klemmen, of voorzien zijn van deurdrangers die ervoor zorgen dat een deur rustig dicht valt maar ondertussen het openen lijken te bemoeilijken. De ene geopende deur beweegt heel langzaam tot ie dichtvalt. Een andere is gevoelig voor tocht en laat dat weten met een harde klap. Zo hebben goede (opruim)voornemens ook allemaal hun eigenaardigheden waar je zeer waarschijnlijk mee te maken krijgt. Die je zullen testen op je doorzettingsvermogen én op je mildheid. Het zijn processen van vallen en opstaan. En daar mag je met mildheid mee omgaan. Misschien lukt het je vandaag niet maar, met je ‘ja’ voor ogen, pak je een volgend moment de (opruim)draad weer op.
Een vraag? Bel of mail: 06 47 44 26 80 of info@deontluikenderoos.nl.
Inspiratie van de ontluikende roos ontvangen? Abonneer je gratis op: ‘la vie en rose’,
10 keer per jaar een email vol opruimwetenswaardigheden!