Geïnspireerd op het boek van Warna Oosterbaan: ‘Het leven van dingen’
Vanzelfsprekend wijdt Warna Oosterbaan enkele hoofdstukken aan opruimen. Want dat werkwoord is onlosmakelijk verbonden met dingen/spullen. Waar gedijen mensen in, vraagt hij zich af, in een rommelige omgeving of juist een opgeruimde? De schrijver meent dat mensen zich plezieriger voelen in ruimtes waarin orde heerst. Of je dat zo in z’n algemeenheid kunt stellen? Het lijkt me dat het per persoon verschilt, afhankelijk van wat je van het ouderlijk huis hebt meegekregen, de gewoontes die je hebt ontwikkeld, de levensfase waarin je verkeert. Hoe sta jij daarin?
In mijn geval laat het zich gemakkelijk raden: ik geniet van een opgeruimd huis. Ik vind het heerlijk om ’s morgens een opgeruimde woonkamer te betreden, waar zichtbaar is dat de vorige avond de vuile kopjes zijn weggehaald, de kussens op de bank opgeschud, de kranten en tijdschriften netjes op een stapel liggen. Dat geeft mij rust-in-de-kop.
werkverdeling
Hoe organiseer jij het koken en de afwas nadien? Het zal afhangen van je woonsituatie, of je alleenstaand bent, deel van een stel en/of een ouder. Mijn man en ik hanteren de werkverdeling: de één kookt, de ander doet de afwas. Na de afwas laten we de schone vaat op het aanrecht in het afdruiprek gedurende de nacht drogen. De volgende morgen kost het heel weinig tijd om alles in de keukenkastjes te schuiven. Het resultaat: een maagdelijk leeg aanrecht, voor zolang als het duurt, wat een genot! Overigens is mijn man minder opruimerig en houdt hij van méér spullen in huis dan ik. Wanneer de eettafel voor mij te vol staat, vindt hij het juist gezellig. Dus het is steeds zoeken naar een balans, die voor beiden rust en met-plezier-om-je-heen-kijken creërt.
goede indruk
Naast dat opruimen mensen orde, overzicht, rust brengt, is er nog een ander aspect van opruimen dat Oosterbaan beschrijft: “Een opgeruimd huis stáát beter.” Met de boel aan de kant wek je de indruk dat je regie over je huis hebt, dat je je leven op een rijtje hebt. Ik heb dit aspect van opruimen op me in laten werken, want op die manier had ik er nooit naar gekeken. Maar dan noemt Oosterbaan een bekend zinnetje: ‘Let niet op de rommel’, en geef ik ruiterlijk toe dat deze woorden ook uit mijn mond rollen wanneer onverwacht bezoek voor de deur staat. Zeker als ik op dat moment achter m’n bureau zit, dat zich in een hoek van de woonkamer bevindt. Het bezoek zal me aantreffen temidden van allerlei paperassen die ik, voor m’n eigen overzicht, op de vloer leg.
‘Het leven van dingen’ door Warna Oosterbaan: een informatief, herkenbaar en makkelijk leesbaar boek over ‘dingenonderzoek’. Oosterbaan, journalist en socioloog, neemt dingen waar in zijn eigen dagelijkse leven, en plaatst deze in een grotere context. Wat verstaat hij onder dingen: objecten die je kunt aanraken, binnenshuis en buitenshuis, gemaakt door de mens.
voorwaarde
Een belangrijke voorwaarde voor een overzichtelijk en rustig huis is dat je woonplek geordend en georganiseerd is. Dan is dagelijks opruimen echt te doen. Het wordt lastig wanneer je, om wat voor reden dan ook, veel spullen hebt verzameld. Een zolder, een garage, kasten, lades hebt die spullen bevatten waarvan je eerlijk gezegd vergeten bent dat je ze bezit. Wil je de vruchten plukken van opruimen-in-de-vorm-van-bijhouden dan is het zaak om de volgelopen plekken eerst grondig onderhanden te nemen.
juiste tijdstip
Is er een ‘juist’ tijdstip om grondig op te gaan ruimen, de klus echt aan te pakken? Ja, namelijk op het juiste tijdstip voor jóú. Heel belangrijk is je ‘jawoord’: ik ga er voor! Je draait als het ware een interne knop om waardoor je in actie komt en zelf, of met hulp, aan de slag gaat. Het ‘juiste’ moment verschilt per persoon. Dat heeft te maken met de aanwezigheid van ‘emotionele schakels’ tussen jou en je spullen. Ik heb het onlangs zelf nog ondervonden. Meer dan twintig jaar heeft een koffer, uit de tijd dat ik een clownsshow had en optrad op kinderfeestjes, in een kast gestaan. Ik hoefde de koffer maar te openen, de attributen te zien en ik wás weer de clown. Daarna ging ie steevast terug in de kast. Tot een maand geleden. M’n oog viel erop. Ik heb hem van z’n plek gehaald. Tot mijn verbazing kon ik de inhoud zonder emotionele lading aanschouwen. De paar foto’s die ik heb, waren voldoende om de herinnering levend te houden. De koffer kon weg…
De ontluikende roos inspireert tot bewustwording en nodigt uit om in beweging te komen. Om stap voor stap je verlangen naar meer ruimte in huis, hoofd en hart te realiseren. De ontluikende roos ondersteunt je met tips en oefeningen. En natuurlijk steken we samen, waar het je spullen betreft, de handen uit de mouwen.
Een vraag? Bel of mail: 06 47 44 26 80 of info@deontluikenderoos.nl.
Wat leuk om dit te lezen. Er spreekt voor mij zo’n waarheid uit. ‘Dingen’ hebben energie in zich die voor mij aanwezig mag zijn (toevoegt) en die ik niet als ‘rommel’ beschouw. Pas als die energie verandert (in mijn beleving dan), kan het ‘ding’ weg! Alles op zijn tijd!
Ja, Klaaske, inderdaad: alles op z’n tijd!
Herkenbaar verhaal, Leni! Mijn partner en ik hebben net voor onszelf een ‘eigen’ werkkamer gecreëerd in ons huis. Grappig om te zien hoe wij daar verschillend mee om gaan. Waar bij hem overal spullen (schilderijen, foto’s, rommeltjes) staan, heb ik de behoefte om sfeer en rust in mijn kamer te hebben. Heerlijk om zo in je eigen ei te kunnen zitten. En ja, ook dat… uit lades en kastjes kwamen apparaten, snoertjes en nog véél meer waarvan ik geen idee meer heb waar ze van zijn of ze nog werken. Ze zitten nu samen in een doos… ooit heb ik moed om daar naar te kijken.
Marjolein, wat leuk dat jullie nu allebei een eigen ruimte in huis hebben die je helemaal naar je eigen behoefte kan inrichten.