De Ontluikende Roos

wat is nu het hele eieren eten...

geïnspireerd op het boek ‘Mindful opruimen’ van ‘space clearer’ Stephanie Bennett Vogt

Mijn man en ik kregen de afgelopen maand een onverwacht avontuur in de schoot geworpen: vrienden nodigden ons uit om hen te bezoeken in een Afrikaans land. Ze zaten daar al een tijdje en wisten inmiddels redelijk goed hoe het leven zich daar voltrekt. Ze konden een appartementje voor ons huren. Eenmaal ter plekke maakten ze ons wegwijs en samen bezochten we verschillende bezienswaardigheden. Ik ben hen geweldig dankbaar voor het plaveien van de weg. We hebben ja gezegd en kijken terug op een ervaring of a lifetime.

Wat is het verfrissend en bij tijd en wijle spannend om in een land te vertoeven dat behoorlijk veraf staat van de eigen omgeving, gewoontes, gebruiken. Dat zit hem in grote maar ook juist in kleine dingen…

plastic zakje
Ook al konden we voor een habbekrats uit eten, het was fijn om af en toe zelf te koken en boodschappen te doen bij een lokaal kruidenierswinkeltje. We hadden al verschillende dingen op de toonbank gelegd. Oh, zei ik tegen mijn man, zullen we ook eieren meenemen, voor een gekookt eitje bij het ontbijt? Gelukkig kende de kruidenier voldoende Engels en verdween ergens achter in de winkel. Ik stond ondertussen een beetje rond te kijken. Mijn man rekende af en daarna drukte de kruidenier me een zwart plastic zakje in de hand. Ik snapte het eerst even niet, wat hadden we gekocht dat in een zakje zat? Tot ik de vorm van de eieren door het plastic voelde. Ik moet een bedenkelijk gezicht hebben getrokken want de kruidenier lachte en maakte een gebaar van oei oei, wel voorzichtig doen hè!

pardoes
Ik stapte de winkel uit, in een staat van opperste zintuigelijke alertheid. Op weg naar het appartement was m’n aandacht voortdurend bij de kwetsbare waar die ik stevig vasthield met m’n linkerhand. Oppassen dat ik het plastic zakje niet teveel liet schommelen om te voorkomen dat de inhoud tegen m’n been ketste, ondertussen de kuilen in het wegdek mijdend. Terugkijkend was het alsof de eieren die aan mijn zorg waren toevertrouwd, me pardoes in een staat van ‘zijn’ brachten. Volledig aanwezig in het hier en nu, het hoofd ongebruikelijk stil. Alsof ik even in een andere dimensie verkeerde. Een lang verhaal kort, de tien maagdelijk witte eieren kwamen heelhuids aan. Het ritueel eindigde met het voorzichtig overhevelen van de breekbare kleinoden in een schaal.

continue stroom
Het lijkt een simpele anekdote over een plastic zakje met eieren. Ok, en nu weer over tot de orde van de dag. De orde van de dag? Voor mij bestaat die voor 99% uit een voort denderend hoofd waarmee ik overal en nergens tegelijk ben, in een continue stroom van associatieve gedachten, hoppend van verleden naar toekomst en terug. Hoeveel mindfulness oefeningen ik er ook tegenaan gooi, na twee à drie ademhalingen neemt mijn hoofd de regie weer over. Dus niks geen onbeduidend voorval, nee die eieren in dat plastic zakje brachten me een ervaring waar ik regelmatig naar smacht: rust in het hoofd, aanwezigheid in het hier en nu. Punt.

telkens opnieuw
Heb ik na deze ervaring meer duidelijkheid gekregen over het antwoord op de vraag: wat is nu het hele eieren eten bij het creëren van rust in het hoofd? Eigenlijk wist ik het al: iedere keer wanneer het hoofd de teugels teveel over neemt, gaat het erom de verbinding tussen het hoofd en de rest van het lichaam te herstellen. Bijvoorbeeld door een paar keer bewust te ademen of de zintuigen open te zetten. Telkens opnieuw. Stephanie Bennett Vogt beschrijft een korte, eenvoudige aandachtsoefening waarin ze zintuiglijke waarneming en spullen combineert om je te helpen contact te maken met het hier en nu. Ik ga deze oefening, die je op ieder gewenst moment van de dag kunt doen, maar eens een tijdje uitproberen:

‘Onderbreek de activiteit waar je mee bezig bent in huis. Ga bewust overeind staan, sluit de ogen, haal een paar keer rustig adem en voel je voeten. Open je ogen en focus op een voorwerp dat zich in je gezichtsveld bevindt. Loop op het voorwerp af en raak het aan met aandacht en precisie. Laat je zintuigen het voorwerp waarnemen qua structuur, kleur, temperatuur, geur, op een neutrale manier zonder oordeel. Sluit je ogen. Adem rustig in en uit van de voeten tot de kruin. En neem waar in je lichaam wat er waar te nemen valt. Hervat je bezigheid.’

Herken je iets in dit verhaal? Voel je welkom om het te delen.

De ontluikende roos inspireert tot bewustwording en nodigt uit om in beweging te komen. Om stap voor stap je verlangen naar meer ruimte in huis, hoofd en hart te realiseren. De ontluikende roos ondersteunt je met tips en oefeningen. En natuurlijk steken we samen, waar het je spullen betreft, de handen uit de mouwen.

De ontluikende roos inspireert tot bewustwording en nodigt uit om in beweging te komen. Om stap voor stap je verlangen naar meer ruimte in huis, hoofd en hart te realiseren. De ontluikende roos ondersteunt je met tips en oefeningen. En natuurlijk steken we samen, waar het je spullen betreft, de handen uit de mouwen.

Een vraag? Bel of mail: 06 47 44 26 80 of info@deontluikenderoos.nl.

 

6 reacties op “wat is nu het hele eieren eten…”

  1. Inge schreef:

    Leuk Leni, zo’n (onverwacht) voorbeeld uit de praktijk. En heel leuk geschreven ook. Dank voor het delen.

  2. Leni schreef:

    Dank je wel, Inge!

  3. Josefien schreef:

    Hai Leni, wat mooi om dit vakantieverhaal te lezen met zo’n prachtige verbinding naar het mindful zijn. Met mijzelf verbinden met m’n kwetsbaarheid (en breekbaarheid, zoals die eieren) kom ik zelf vaak beter in m’n lichaam, met meer zachtheid ook. Ik voel helemaal hoe je daar met die eieren gelopen hebt. Bij mij werkt een dergelijke oefening de laatste tijd vooral bij een levend wezentje (een kat;-) i.p.v. een voorwerp.

  4. Leni schreef:

    Ach ja, katten zijn mindfulness kunstenaars!

  5. Peter schreef:

    Food for the soul…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *